Τους τελευταίους μήνες αρκετοί μετανάστες (κατά κύριο λόγο Αφγανοί, Σομαλοί, Ιρακινοί και Ιρανοί) έχουν βρει καταφύγιο στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια της πειραϊκής – πατραϊκής όπου καθημερινά δίνουν μάχη για την ζωή τους παλεύοντας το κρύο, την πείνα και ανέχονται καθημερινά τις συνεχείς επιθέσεις απ’ τα τσιράκια των αφεντικών τους μπάτσους οι οποίοι επιτίθενται συνεχώς πετούν τα ρούχα, καίνε τα στρώματα ή καταστρέφουν και τα τελευταία στίγματα δικαιωμάτων των προσφύγων δηλαδή τα χαρτιά τους, ροζ κάρτες κτλ.Την Τρίτη μέρα του 2012 Αφγανός μετανάστης πεθαίνει από ασφυξία μέσα σε εγκαταλειμμένη νταλίκα που βρισκόταν στον χώρο του εργοστασίου και άλλοι δύο που βρίσκονταν μαζί του μεταφέρονται στο νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα με αναπνευστικά. Οι μετανάστες προκειμένου να μην πεθάνουν απ’ το κρύο άναψαν μια φωτιά μέσα στο όχημα κάτι που κατέληξε στο θάνατο του ανήλικου Αλί.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά στις 5 Γενάρη το πρωί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έκαναν έφοδο στο παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής όπου διαμένουν μετανάστες και συνέλαβαν γύρω στα 50 άτομα. Φυσικά τα ένστολα καθάρματα δεν έμειναν σε αυτό αλλά προχώρησαν και σε εμπρησμούς κτιρίων που είχαν βρει κατάλυμα οι μετανάστες καθώς επίσης και σε καταστροφή των πραγμάτων τους (ρούχα, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη κλπ.).
Όποιος δε βλέπει ή γυρίζει το κεφάλι αλλού όταν μετανάστες πεθαίνουν απ’ τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, όποιος δεν ενδιαφέρεται, σιωπά ή τολμά να χαίρεται μπροστά στις καθημερινές επιθέσεις των μπάτσων απέναντι στους πρόσφυγες, όποιος δεν ντρέπεται να αφήνει απ’ το κολόχερό του το τηλεκοντρόλ και να πιάνει το τηλέφωνο καλώντας τους μπάτσους, όποιος ανέχεται την ολοένα και δυνατότερη υποτίμηση των μεταναστών εργατών τότε ανέχεται ξεκάθαρα την υποτίμηση της τάξης του, του ίδιου του εαυτού του και του δικού μας αύριο. Και αυτοί που σήμερα φροντίζουν να κάνουν τη ζωή των μεταναστών ακόμη πιο δύσκολη (το κράτος με τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές του και οι μπάτσοι με τις φασιστικές τους επιθέσεις) είναι οι ίδιοι που στο μέλλον θα σηκώνουν το χέρι σε όλους όσους θα τους φαίνονται αδύναμοι… στους εργάτες, τους απεργούς, τους άστεγους. Γιατί οι μετανάστες για το μόνο που προορίζονται σε αυτό το γαμημένο τόπο δεν είναι τίποτα διαφορετικό απ’ την παράνομη εργασία (παράνομη αφού έτσι βολεύει τα αφεντικά) και εμείς ως εργάτες δεν μένει να κάνουμε τίποτα διαφορετικό απ’ το να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας με κάθε δυνατό τρόπο. Και κάτι που ελπίζουμε απ’ τους κάτοικους γύρο απ’ τα εργοστάσια που πολλοί απ’ αυτούς είναι εργάτες/τριες – μισθωτοί/τες είναι να δουν πως δίπλα τους διαπράττεται ένα έγκλημα εις βάρος όλων των από κάτω αυτής της κοινωνίας. Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι σταθούν δίπλα στα ταξικά τους αδέρφια και να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους και την τάξη τους για να μην βρεθούν και οι ίδιοι στην ίδια μοίρα. Υπάρχουν τρόποι! Εμείς βρήκαμε μερικούς.
Απ’ το να πάμε να μιλήσουμε μαζί με τους μετανάστες, να τους δώσουμε κάποια ελάχιστα τρόφιμα και ρούχα μέχρι και να διαδηλώσουμε μαζί τους όπως κάναμε και στις 23 του Δεκέμβρη (μετά απ’ το σοβαρό τραυματισμό 15χρονου μετανάστη έπειτα από καταδίωξη μπάτσων ο οποίος βρίσκεται ακόμη σε κώμα.)
για την ανταπόκριση visual void
Ανυπάκουοι Μαθητές 