Πηγαίνοντας στα σχολεία μας την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου πέφτει στα χέρια μας ένα έντυπο μαθητών της ΚΝΕ το οποίο μέσα σε άλλα κατηγορούσε την αυτόνομη συλλογικότητά μας γράφοντας ξεκάθαρα ότι εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να πληρώνουν οι γονείς μας από την τσέπη τους για θέρμανση, βιβλία και μεταφορά και ακόμη ότι θέλουμε την εκπαίδευση υπόθεση λίγων και τους γονείς των μαθητών να πληρώνουν.
Μια γρήγορη υπενθύμηση της πρόσφατης τοπικής αυτόνομης μαθητικής ιστορίας λοιπόν για να αποδείξουμε ξανά τα αυτονόητα αφού κάποιοι (σκόπιμα) κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν…
Το Σάββατο 2 απρίλη 2011 οι ανυπάκουοι μαθητές καλέσαμε διαδήλωση στο κέντρο της πόλης που στρεφόταν καθαρά ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων. Στο κείμενο που θέσαμε τους λόγους που μας ώθησαν σε αυτήν και που καλούσε τους μαθητές στην διαδήλωση, θίξαμε και το ζήτημα των μετακινήσεων (κάτι που ήταν επίκαιρο καθώς μόλις είχε ανακοινωθεί η κατάργηση των σχολικών λεωφορείων) και δείξαμε πως δεν γουστάρουμε να πληρώσουμε ούτε μισό ευρώ για αυτές.
Το Σάββατο 24/9/2011 κάναμε την διαδήλωση ενάντια στο εκπαιδευτικό σύστημα και τις νέες μεταρρυθμίσεις. Τότε ήταν που δώσαμε και τρία στρατηγικής σημασίας αιτήματα για το πώς να επιφέρουν οι μαθητές την δική 
τους εκπαιδευτική κρίση ενάντια στα αφεντικά. Εμείς λοιπόν είπαμε και συνεχίζουμε να λέμε κατάργηση των εξετάσεων και άνευ όρων ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και αυτό είναι το μόνο πρακτικό για να καταπολεμήσουμε την ιδιωτική εκπαίδευση. Όλοι πηγαίνουν σε φροντιστήρια για περάσουν σε κάποια σχολή άρα κατάργηση των εξετάσεων σημαίνει και κατάργηση της παραπαιδείας. Αυτοί που τόσα χρόνια μας τα πρήζουν για δημόσια και δωρεάν τι πρακτικό και τι στρατηγικό έκαναν για αυτό; Τίποτα.
Μήπως το 15 % για την παιδεία θα γλιτώσει τους γονείς απ’ το να βάζουν το χέρι στην τσέπη; Όχι η κνε ποτέ δεν ζήτησε αυτό το 15% για τους γονείς ή ακόμα καλύτερα για τους ίδιους τους μαθητές αλλά για το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή για την ίδια την διάχυση της ιδεολογίας του συστήματος. Ε αυτό προφανώς δεν θα άλλαζε τίποτα δομικό στην λειτουργία των σχολείων (απλά μπορεί και να είχαμε θέρμανση, περισσότερα βιβλία για την Ελλάδα και τον Μ. Αλέξανδρο κτλ) και η παραπαιδεία απτόητη θα τρώει τα χρήματα των γονιών μας καθώς οι πανελλήνιες εξετάσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν με τις ίδιες δυσκολίες. Και ενώ μας χρεώνουν (ξανά και ξανά) τα ψέματά τους, ένα ακόμη αίτημα των ανυπάκουων μαθητών ήταν και είναι τα 200 ευρώ μίνιμουμ μαθητικός μισθός. Χρήματα που δεν θα πηγαίνουν στο κράτος προκειμένου να γίνουν προπαγανδιστικό υλικό του εκπαιδευτικού καπιταλιστικού συστήματος αλλά στους ίδιους τους μαθητές για να μην τα βάζουν οι γονείς από την τσέπη τους και για μην ενισχύεται ο ρόλος της οικογένειας στη ζωή των εφήβων.
3 μήνες πριν οι ανυπάκουοι μαθητές μαζί με τους αυτόνομους μαθητικούς πυρήνες συμμετείχαμε ενεργά στις καταλήψεις οι οποίες είχαν τέτοια αιτήματα ενώ ποτέ δεν αποχωρίσαμε από αυτές ούτε καν από τις γενικές συνέλευσης των σχολείων μας (όπως έκαναν μέλη της ΚΝΕ και του ΣΑΣΠ ) . Δεν σταθήκαμε ούτε μπροστά πουλώντας καθοδήγηση λες και οι μαθητές την χρειάζονται, ούτε πίσω τους, αλλά πλάι στους μαθητές που αγωνίζονταν και συνεχίζουν να αγωνίζονται.
Η πιο συνηθησμένη άποψη είναι πως η “δημόσια και δωρεάν” παιδεία είναι όντως εκ των πραγμάτων το καλύτερο που θα ήθελε όλη η κοινωνία. Οι εκφραστές αυτής της άποψης, υπερασπίζοντας (έτσι νόμιζουν τουλάχιστον) αυτό το τόσο de facto, δωρεάν, για όλους κτλ. αγαθό, έκρυβαν τον ιστορικά ταξικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Την όρισαν ως αγαθό, της έδωσαν αξία και την υπερασπίστηκαν και έτσι οι ίδιοι προκάλεσαν ή μάλλον βοήθησαν στο να προκληθεί η ιδιωτικοποίηση συμπληρώνοντας το έργο των αφεντικών. Είναι απλό. Κανένα κράτος δε γουστάρει να πληρώνει μαθητές προκειμένου να τους εκπαιδεύσει ειδικά στις μέρες μας που την εκπαίδευσή μας την έχουν αναλάβει τα media, το internet και γενικά οι νέες τεχνολογίες. Έτσι όταν απαιτείς απεγνωσμένα ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντός του καπιταλισμού, τα αφεντικά θα βρουν την ευκαιρία να σου το προσφέρουν και φυσικά θα σου πουν “πλήρωσε”.
Η υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας σημαίνει και υπεράσπιση
• Της δωρεάν και δημόσιας διάχυσης της οργανωμένης αμάθειας.
• Της δωρεάν και δημόσιας διασποράς της ιδεολογίας του συστήματος
• Της δωρεάν και δημόσιας ταξικής διαστρωμάτωσης των νεολαίων
• Της δωρεάν και δημόσιας ενίσχυσης του ρόλου της οικογένειας στη ζωή και τις
επιλογές των εφήβων
Όσο για το αν κατεβαίνουμε σε πορείες μαζί με τους εργατοπατέρες είναι αυτό που λέει και η παροιμία «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα». Γιατί εμείς δεν κατεβήκαμε ποτέ μαζί με τους εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ ή του ΚΚΕ. Κάτι που κάνουν κάθε τόσο οι μαθητές του ΣΑΣΠ και της ΚΝΕ. Γιατί η Γσεε είναι κάτι σαν το κοινοβούλιο που συμμετέχουν όλοι (ψηφίζουν, εκλέγονται και ανάλογα μοιράζονται τις καρέκλες). Ε λοιπόν το ίδιο κάνει και το ΚΚΕ συμμετέχει σε ένα μηχανισμό τον οποίο χαρακτηρίζει και πουλημένο. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στο ΠΑΜΕ και στην ΓΣΕΕ είναι χωροταξική. Οι πρώτοι καλούν πορείες απ’ την πλατεία Γεωργίου και δεύτεροι απ’ το εργατικό. Το γεγονός ότι επιλέξαμε να παρέμβουμε και να κατέβουμε στην ουρά των υπόλοιπων κομμάτων (σε σύγκρουση όμως μ’ αυτά) σε 2 απεργίες πριν από καιρό ήταν επειδή το κρίναμε σκόπιμο υπό τις τότε συνθήκες της συλλογικότητάς μας.
Και τέλος …
Οι ανυπάκουοι μαθητές έχοντας αναλύσει τον ρόλο του εκπαιδευτικού συστήματος, το θεωρούμε ως έναν ακόμα μηχανισμό του κράτους που έχει ως σκοπό να παράγει υποταγμένους και πειθαρχημένους εργάτες είτε αυτή η εκπαίδευση λαμβάνει χώρα σε ιδιωτικά είτε σε δημόσια σχολεία καθώς και στις δύο περιπτώσεις μαθαίνεις τα ίδια πράγματα. Από την στιγμή όμως που μας αναγκάζουν να πηγαίνουμε σχολείο και μας αναγκάζουν να χρησιμοποιούμε τα βιβλία τους (που θεωρούμε πως είναι αυτά που σου δίνουν το ιδεολογικό δηλητήριο της προπαγάνδας του κράτους) απαιτούμε να τα έχουμε δωρεάν και να μην πληρώνουμε για την διανοητική μας εξαθλίωση. Βλέπουμε πως το σχολείο είναι η μικρογραφία της μετέπειτα κοινωνίας που θα αντικρύσουμε . Έτσι θεωρούμε σκόπιμο να ασχοληθούμε και με άλλους θεσμούς όπως η οικογένεια η οποία και αυτή με την σειρά της βοηθά στην κοινωνική μας αποβλάκωση, τον θεσμό του στρατού και την αναγνώρισή του από εμάς ως έναν δολοφονικό μηχανισμό που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών αλλά και ζητήματα όπως ο ρατσισμός και τα εθνικά ιδεωδη τα οποία τα θεωρούμε πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν ως σκοπό να τους βάλoυν να φαγωθούν μεταξύ τους αντί να φάνε τον εχθρό τους- τα αφεντικά και οποιονδήποτε τα προστατεύει. Θεωρούμε πως πρέπει να σκεφτούμε, να οργανωθούμε και να δράσουμε ειδικά στις εποχές που έρχονται βάζοντας πάντα τα δικά μας χαρακτηριστικά και προς όφελος της τάξης μας. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε συζητώντας ισότιμα και ισάξια μέσα από αυτοοργανωμένες διαδικασίες και όχι περιμένοντας την εντολή από κάποιον καθοδηγητή. Ο δρόμος της αυτοοργάνωσης μπορεί να είναι δύσκολος και να χρειάζεται χρόνο, κόπο, ευθύνη και συνείδηση (γιατί σε αυτό το σύστημα μαθαίνουμε από μικρή ηλικία να αφήνουμε τις τύχες των ζωών μας σε τρίτους και να σκέφτονται άλλοι για εμάς αντί εμείς) αλλά πάνω απ όλα είναι αξιοπρεπής. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως εμείς μπορούμε να σταματήσουμε τα σχέδια του κράτους μέσα από αυτοοργανωμένες δομές σε όλα τα σχολεία και όχι δομές όπως των συντονιστικό σχολείων της ΚΝΕ όπου ο κάθε μαθητής θα πρέπει να περιμένει την εντολή από τα κεντρικά. Έτσι καλούμε μαθητές να αυτοοργανωθούμε στα σχολεία, να φτιάξουμε αυτόνομους μαθητικούς πυρήνες και να ακολουθήσουμε τον αξιοπρεπή δρόμο αυτόν της αυτοοργάνωσης και να οργανωθούμε απέναντι στους ταξικούς μας εχθρούς τα αφεντικά κάθε είδους….
Ανυπάκουοι Μαθητές 